
Bu farklı ve uzun fermantasyon, yaprakların bütün acı karakteristiklerinden kurtularak daha tatlımsı özellik kazanmalarını ve koyulaşmalarını sağlıyor. Bu noktada Connecticut Broadleaf türünün en iyi ve tatlı Maduro yapraklarından birini oluşturduğunu söylemekte yarar var.
İşin püf noktası, tekrarlanan fermantasyon süreçlerini iyi gözlemlemek ve en uygun şartlarda tutabilmek. Her fermantasyon yaprağın rengini biraz daha koyultuyor. Bazı markalar maalesef Maduro üretmek adına bu fermantasyon süreçlerini, ısıyı fazla arttırarak hızlandırıyor. Bu da tütünün içindeki lezzt için olan gerekli yağların kaybolmasına ve yaprağın içten içe yanmasına neden olabiliyor. Sonuç, maalesef acı bir tat ve sıfır lezzet. Kullanılan bir diğer yöntem de, acı ama gerçek, bu yaprakların koyu rengi alması için boyanması. Hatta yaprakları tamamen suya batırıp, elde sürekli rulo yapılmak kaydıyla rengini koyultan firmalar bile mevcut. Bunlar sadece bu puroların artan talebini karşılamak için icad edilmiş olan hilelerden birkaçı.
Zengin aromalı Maduro sargı yapraklarının puroya içiminde belli bir yumuşaklık katarken damakta hafif bir tatlılık bırakması makbuldür.
Neticede, Maduro sadece yaprağın rengi değil, belli bir süreçten geçmiş olan tütün yaprağına verilen isim oluyor. Bu arada gerçek bir Maduro, elinizi yada dudaklarınızı içerken boyamamalı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder